Blefaroplastika predstavlja hiruršku intervenciju koja podrazumijeva skup prodecura koje se izvode u cilju poboljšanja izgleda gornjih i donjih kapaka.
Koža kapaka je veoma tanka (<1 mm) i najtanja je na tijelu, te je stoga podložnija promjenama tokom vremena. Vrlo često dolazi do njegog istezanja, te do pojave stanja koje nazivamo dermatohalaza. Ovakve promjene čine da kapci postaju teški, izgled lica umoran i pospan, a u nekim situacijama dovodi i do sužavanja vidnog polja i pojave glavobolje. Pored same smetnje sa kožom kapaka često mogu biti prisutni i drugi klinički entiteti poput prominentnih masnih jastučića u unutrašnjem, centralnom ili spoljašnjem dijelu gornjih i donjih kapaka, prolaps suzne žlijezde, ptoza gornjih kapaka, ptoza obrva i sl.
Pacijent koji ima smetenje nakon detaljne anamneze podvrgava se kliničkom pregledu gdje se vrši procjena i planira tretman. Neophdno je prije operacije uraditi laboratorijske i internističke preglede, a posebno je bitno ukoliko je internistički opravdano, prekinuti korišćenje Aspirina (acetilsalicilna kiselina) 7-10 dana prije operacije.
Blefarolastika gornjih kapaka češće je izvođena procedura, radi se u lokalnoj anesteziji ili u kombinaciji sa analgosedacijom. U posljednje vrijeme sve više studija pokazuje da je upotreba standardnog skalpela, finih instrumenata, kao i poštedna hirurška tehnika imaju prednosti i daju bolje postoperativne rezultate sa manje ožiljaka i prirodnijim izgledom, u odnosu na korištenje termo noža i drugih često promovisanih alata.
Nakon pripreme pacijenta i čišćenja operativnog polja, ljekar radi mjerenja, vrši markiranje, a potom i odstranjivanje viška kože, najčešće uz poštedu mišića orbikularisa koji se nalazi ispod kože, ukoliko postoje prominentni masni jastučići obično se radi laka redukcija masnog tkiva, transpozicija masnih jastučića ili ekscizija jastučića sa transferom masnog tkiva iz druge regije koje je bogato matićnim ćelijama.
Ukoliko postoji potreba moguće se uraditi i druge procedure poput podizanja kapaka, suspenzije suzne žliezde, korekcija ugla oka i sl. Nakon postavljanja šavova kože preko njih samih apliciraju se steristrip tračice koje najčešće stoje oko 7 dana i ne smiju se kvasiti. Nakon intervencije je moguće očekivati otok kapka, hematom, osjećaj zatezanja i sl. koji traju običko oko 7-10 dana. Nakon skidanja sutura koža se može tetirati ili gelovima protiv ožiljaka ili uraditi laserski tretman Frax 1550 koji ožiljak čini nevidljivim, kao i LLLT procedure koje umanjuju otok.
Važno je znati da treba biti pažljiv pri mjerenju i količini kože koja se odstranjuje, jer ukoliko se odstrani previše kože može doći do smetnji sa zatvaranjem oka, nepotpunim treptanjem, te posljedničnim promjenama na rožnjači koji mogu dovesti do značajnih komplikacija.
Blefaroplastika donjih kapaka nešto rjeđe se izvodi i obično u kombinaciji sa intervencijama na masnim jastučićima. Zbog drugačije anatomije donjih kapaka postoji opcija da se izvodi preko kože ili sa unurašnje strane kapaka tzv. transkonjunktivalni pristup koji je u poslednje vrijeme sve više aktuelan. Na donjim kapcima često samo masni jasučići prominiraju, pa je u tim situacijama pristup sa unutrašnje strane kapaka vrlo pogodan, jer se stvara manje traume za tkiva, a sama koža se može zategnutim nekom od laserskih intervencija (CO2 i dr. laseri) i ne mora nužno da se odstranjuje višak.
Kao i za gornje kapke, najaktualnija je procedura transpozicija masnih jastučića gdje se ne gubi na samom volumenu kapaka, a dobija se dugotrajan prirodan i podmlađen izgled.
Vrlo je bitno da se ne odstrani prevelika količina kože sa donjih kapaka jer može dovesti do izvrtanja kapka (ektropion) koji zahtijeva dodatne intervencije.
